Steun Olen het rendier

Het rendier beschermingsproject

Klimaatverandering is één van de grootste problemen voor de rendieren in Siberië: het regent er in de winter steeds vaker in plaats van dat het sneeuwt. Door de bevroren regen ontstaat er een ijskorst op de sneeuw waar rendieren met hun hoeven niet doorheen kunnen krabben. Hierdoor kunnen ze niet bij hun voedsel komen.

Naast de veranderingen van het klimaat is stroperij een groot probleem, met name bij plekken waar rendieren een rivier moeten oversteken. De stropers hebben het voorzien op de geweien van rendieren, waar vraag naar is vanwege hun zogenaamde medicinale eigenschappen.

Met behulp van donaties zorgt het Wereld Natuur Fonds ervoor dat er meer rangers in het gebied kunnen worden gestationeerd en krijgen zij tevens de noodzakelijke materialen tot hun beschikking zoals boten en sneeuwscooters.

Ook is een aantal Siberische rendieren door het Wereld Natuur Fonds voorzien van satelliet zenders waardoor de routes die ze afleggen vastgesteld kunnen worden. Dit is van groot belang voor verder onderzoek naar de rendieren.

Het is het Wereld Natuur Fonds gelukt om een rendier beschermingsplan op te stellen dat door de overheid is aangenomen. Hierdoor is de stroperij de laatste jaren gedaald maar het moet nog verder worden teruggedrongen en de handhaving moet permanent blijven.

Volg Olen en zijn kudde

• Januari 2021 update 6:

  Hoe gaat het nu met Olen?

  Misschien vraag je je af: hoe gaat het eigenlijk met Olen?

  Afgelopen Kerst hebben wij – samen met jullie! – het rendier beschermingsproject in Siberië gesteund. Voor elke verkochte kersthanger Olen doneerden wij 1 euro aan het Wereld Natuur Fonds.

  Dit resulteerde in een eindbedrag van maar liefst € 11.483. Samen maken we de wereld een stukje mooier!

• December 2020 update 5:

  Severniy Olen

  Rendieren danken hun naam aan het feit dat ze altijd op pad zijn. De Inuit van Canada noemen het rendier The Wandering One, de altijd zwervende. In Rusland heten ze severniy olen, herten uit het noorden, waar dus de naam van onze Olen vandaan komt. Het wilde rendier is een uniek diersoort wijdverspreid over het Noordpoolgebied. Helaas is het aantal dieren afgelopen jaren enorm gedaald. In de laatste 25 jaar zijn we wereldwijd ongeveer 40% van de wilde rendieren kwijtgeraakt.

  Gelukkig zijn we goed op weg dit tij te keren. Natuurbescherming in samenwerking met de lokale bevolking die van de natuur afhankelijk is en samenwerken met de autoriteiten kan het verschil maken. Dat laat het groeiend aantal rendieren die nu weer op de Taymir zijn duidelijk zien!

  Ook volgend jaar gaan we weer samenwerken met het WWF om bedreigde dieren zoals Lumi en Olen te helpen. Dus hang je boom niet te vol en houd een plekje vrij voor onze volgende vilten hanger!

• December 2020 update 4:

  Aan Tafel met Dille

  Wil je nog meer weten over rendieren?
  Wij hebben nu een eigen Dille & Kamille podcast! In onze eerste aflevering gaan we in gesprek met Noordpool expert Gert Polet van het WWF. We verdiepen ons in het rendierbeschermingsproject in Siberië en hoe Olen dit onderzoek steunt. Ook stellen we Gert een aantal leuke vragen uit ons eigen Dille kerstspel. Beluister onze eerste aflevering hier. 

• November 2020 update 3:

  Rendier weetjes

  Deze week hebben we een aantal leuke rendier weetjes verzameld:

  • Rendieren kunnen in het wild ongeveer 10 tot 15 jaar worden.
  • Zowel bij mannetjes als bij vrouwtjes verandert de vacht van kleur. In de zomer heeft de vacht verschillende tinten bruin. In de winter worden de rendieren meer helder van kleur. De witte haren houden namelijk de warmte beter vast.
  • Rendieren zijn uitstekende zwemmers. De wintervacht heeft veel lucht, dit geeft drijfvermogen en maakt het zwemmen gemakkelijker.
  • Het is geen toeval dat de rendieren "noordelijke terreinwagen" en "pooltank" worden genoemd. De dieren maken lange trektochten, per dag kunnen ze makkelijk 55 kilometer afleggen.
  • Rendieren zijn echte experts in overleven. De dieren zijn perfect aangepast op hun leefomgeving en leerden lage temperaturen verdragen, schaarse vegetatie eten en te ontsnappen aan roofdieren. Zelfs in hevige sneeuwstormen kunnen zij makkelijk overleven en de weg vinden.

• November 2020 update 2:

  Winter in Tajmyr

  Het is inmiddels echt winter geworden in Tajmyr. Alle rivieren zijn bedekt met ijs en op sommige plaatsen ligt al meer dan een halve meter sneeuw.

  De kuddes wilde rendieren die sinds augustus naar het zuiden trekken voor de winterweiden, naderen de grens van Tajmyr en Evenkia. Een klein aantal rendieren migreert helemaal niet naar het zuiden. Zij blijven in de middelgebergte gebieden waar minder sneeuw ligt en het minder hard waait.

  Nu is er nog genoeg voedsel te vinden voor de dieren. De laag met sneeuw is nog niet te dik en rendieren kunnen het gemakkelijk wegvegen om bij de yagel te komen, het korstmos waar ze zich mee voeden. Heel soms vinden ze zelfs oude paddenstoelen, de lekkerste traktatie voor rendieren.

  De wilde kuddes zijn al ver weg van de bewoonde wereld. De bewoners van Tajmyr eren dit met een vakantie genaamd "Big Argish". Het Russische "Argish" betekent "nomade" of "reis".

• November 2020 update 1:

  De vroege migratie

  De wilde rendieren van Tajmyr migreren vroeg dit jaar. Een maand geleden beende een kudde migrerende rendieren dwars door de straten van het dorp Khatanga. Dat de dieren in het dorpje zijn beland is voor kenners geen verrassing - de trekroutes lopen door dit gebied - maar voor het eerst gebeurt dit zo vroeg in het jaar.

  "Dit is echt een buitengewone gebeurtenis", zegt Sergey Verkhovets, expert van WWF-Rusland. “Het is nog steeds moeilijk om een specifieke reden te noemen. Een verklaring kan zijn dat de dieren naar het zuiden gaan om te ontsnappen aan de muggen en andere stekende insecten die dit jaar veel voorkomen. Maar over het algemeen zien we dat dergelijke afwijkingen in gedrag worden veroorzaakt door klimaatverandering. Deze verandering vormt samen met de stroperij een zeer reële bedreiging voor de Tajmyr wilde rendierpopulaties en Arctische ecosystemen in het algemeen”.

  Tegenwoordig bestaat de Tajmyr-rendierpopulatie uit ongeveer 450 duizend individuen.